

افزایش زمینه شیوع ویروس کرونا در ماه های آینده مهمترین دغدغه ای است که افکار عمومی را به خود مشغول ساخته و لازم است رسانه ها و روابط عمومی دستگاه ها و نهادها در این خصوص مدیریت درستی بر مخاطبان خویش داشته باشند کرونا دو ویژگی مهم داردکه نباید به سادگی از آنها عبور کنیم، […]
افزایش زمینه شیوع ویروس کرونا در ماه های آینده مهمترین دغدغه ای است که افکار عمومی را به خود مشغول ساخته و لازم است رسانه ها و روابط عمومی دستگاه ها و نهادها در این خصوص مدیریت درستی بر مخاطبان خویش داشته باشند
کرونا دو ویژگی مهم داردکه نباید به سادگی از آنها عبور کنیم، یکی نوپدیدگی است که به صورت مرتب با ناشناختگی مواجه هستیم ؛ ویژگی دوم هم عالم گیری آن است که ویروس کرونا هیچ عرصهای را از شمول خود حذف نکرده است.
تواناییهای دولت، کارایی موسسات آنها و سیاستها در زمان بحران نمایان میشوند. مسلما بحران coronavirus چالشهای بسیاری را برای کار دولتها در کشورهای مختلف جهان مطرح کردهاست.
تصور دولت ایران در مرحله اول رصدها حاکی از این موضوع بود که بتوانیم خود را با شرایط کرونا وفق دهیم، اما ناگهان شاهد پیک های این بیماری بودیم و مرحله جدیدی شکل گرفت که از این جا به بعد عملکرد روابط عمومی بیشتر نمایان شد. در دوران شیوع ویروس کرونا، نقش روابط عمومیها بسیار جدی گرفته شد. در این دوران، نقش ارتباطات و اطلاع رسانی به موقع دو چندان بروز کرد چرا که همزمان با شناخت بیماری باید وبها را هم جست و جو میکردیم.
در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، فنآوری اطلاعات و ارتباطات، سازمانها با دو مساله روبرو میشوند: همگامی با تغییرات سریع اجتماعی و سازگاری یا مواجهه با آن
در مواجهه با این چالشهای بزرگ، فرد شاغل در روابطعمومی به مهارتهایی نیاز دارد که به هنرهای مختلف ارتباطی محدود نمیشود و باید به یک روابط عمومی ویروسی بدل شود که نقش موثری را در تمام سطوح برجای گذارد.
فرد شاغل در روابطعمومی تنها یک تولید کننده فنی و تولید کننده مواد رسانهها و انتشار مطبوعات نیست، بلکه بخش جداییناپذیر فرآیند اجرایی درون سازمان است. او به عنوان یک پشتیبان مهم برای تصمیمگیری در نظر گرفته میشود .و حتی اگر در راستای مسئولیت اجتماعی هم که تعریف شود پیش از یک پزشک ،روابطعمومی باید درک، مطالعه، و تحلیل افکار عمومی، تولید مطالب رسانهای موثر، برنامههای روابطعمومی، و ارزیابی اثربخشی روابطعمومی را داشته باشد.و این مهم به هیچ وجه به حوزه فعالیت سازمان محدود نمی شود.
امروزه، او باید تمام فرآیندهای ارتباطی را درک کرده و رویکردهای مدیریت مختلف برای موفقیت در حرفه خود را کنترل کند.
تنها در این صورت است که میتواند خلاقیت و نوآوری را در برخورد با مشکلات سازمانی با برنامه ریزی استراتژیک و داده های علمی اجرا کند .
یادداشتی از فهیمه رضایی -کارشناس حوزه روابط عمومی
نظرات